واگنر تا پایان عمر یک فیلسوف باقی ماند. تمام ایده های فلسفی زمان او، از بت سازی های فیشته از خویشتن، تا نقد سرمایه داری توسط مارکس، از نقدهای فوئرباخ به دین تا نظر شوپنهاور در مورد اراده، همگی در درام های او تاثیر گذاشتند. هیچ اثر فلسفیای نتوانسته است پارادوکس های عشق اروتیک را به خوبی تریستان و ایزولده نشان دهد، هیچ اثری در الهیات مسیحی نتوانسته است عشای ربانی را به خوبی پارسیفال کاوش کند، هیچ اثری در فلسفه سیاسی نتوانسته است جایگاه قدرت و قانون را در روان انسان از دید حلقه نیبلونگ بررسی کند. با وجود اینکه واگنر ما را به قلب تاملات فلسفی می برد ولی هرگز احساسات ملموس را قربانی ایده های انتزاعی نمیکند. تریستان و ایزولده در نمایش حیرت فلسفی عشق اروتیک موفق است چرا که واگنر درام و موسیقی قابل باوری می سازد.
نوشته از ریچارد اسکروتن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر